Zjanfor

Met je familie over de hele dekouver reizen

Soep eten, lekker dansen, en verhalen delen

Vertrouw op de wijsheid van een kind

---

Deze pagina is bevat specifieke informatie over een volk dat leeft over het hele continent. Ze reizen met hun familie de hele wereld af. Ze staan bekend om hun open houding, respect voor kinderen en hun vrolijke bestaan. Zjanfor zijn heel sociaal en nodigen graag andere uit. Deze informatie is specifiek geschreven voor spelers die een Zjanfor spelen.

---

Geschiedenis

Vroeger, dat is lang geleden. Dat is nog van voor je over- overgrootvader en moeder. Niemand van toen leeft nu nog, maar hun verhalen leven nog wel. Het alleroudste verhaal dat ik weet komt van een van je voorouders die rond Fort woonde en heel dicht in de buurt bleef. Nee, dat doen wij niet hè, wij komen niet zo vaak meer in Fort. Maar je voorouder wist niet eens dat er zoveel meer land is om door rond te trekken, ja, dan kan je ook niet zo ver weg reizen. Dit verhaal gaat over die Familie van hem, of haar, dat weet ik niet precies. 

Lang geleden leefden we dus heel dicht bij Fort, hoog in de bergen. Elke week kwam de Familie terug bij Fort, net als allemaal andere Families, om samen Soep te eten en te dansen. Maar in de winter was het eten schaarser en liepen de Families verder en verder om eten te vinden en kwamen ze minder vaak in Fort. Ze liepen zo ver dat de Familie andere mensen tegenkwamen! Mensen die geen Soep eten en niet reizen, maar wonen in grote houten en stenen huizen die er niet zo uitzagen als Fort. Mensen die geen feest vieren, maar de Families beschuldigen dat door hun komst bloed uit de hemel kwam stromen en iedereen ziek werd. Andere Families reisden langs de bergen en vonden mensen die wel feest wilden vieren, cadeaus hadden voor de kinderen en wel mee Soep aten. Ze waren welkom, vrij om te reizen, en kregen plek om te kunnen verblijven in hun steden. 

En steeds liepen ze verder, langs de monsters die armen en voeten eten, door aan elkaar gevlochten bossen, door graanvelden zover het oog strekt, tot water te diep om te doorwaden. Maar elke keer als ze ergens nieuw waren gekomen gingen ze weer terug naar Fort toe, om te vertellen wie en wat ze allemaal waren tegengekomen, om hun oma’s en opa’s te begraven en om hun eigen ware liefde te vinden. Net zoals wij Oma hebben teruggebracht en Oom Pjèr Tante Brizjet heeft gevonden. 

Misschien vinden wij ook nog plekken die we niet kenden, warm of koud, kaal of vol met natuur en wilde beesten. En net als onze voorouders, zullen we, als we het hebben bezocht, weer terugkeren naar Fort. Die gevaren zullen ons niet deren. Al wonen er enge mensen, we zullen niet bang zijn. Want je weet toch, wij zijn het sterke volk.

Samenvatting Normen en Waarden

• Zjanfor delen de volgende waarden:
  • Soupe is echt heel belangrijk
  • Familie is het allerbelangrijkste
  • Kinderen zijn nog belangrijker
  • We moeten altijd onderweg zijn, maar ook terugkeren naar Fort
  • Een goed verhaal is belangrijker dan een goede waarheid
  • Je hele leven ben je bezig met jouw verhaal te creëren
• Zjanfor leven in een familie:
  • Familie is een groep met een gezamenlijke bloedband en iedereen aangetrouwd. Echter, als een familie heel groot is dan splitst deze uiteen in meerdere nieuwe families.
  • Het huwelijk is een levensband. Deze kan alleen door koppelaars in Fort gemaakt worden. 
  • Zjanfor hebben geen vast beeld van gender. Ze kennen twee soorten energie: Fam en Gom. Bepaalde acties worden dan wel vanuit Fam energie gestuurd, dan wel vanuit Gom energie. Welke acties geassocieerd wordt met welke energie, wordt per familie bepaald. 
  • Seks is een lieve bezigheid die je doet als je er zin in hebt, met wie er dan zin in heeft, als er maar uitdrukkelijk consent is. Dit is geen ontrouw. 
• De familie wordt geleid door de Zjef:
  • Als de Zjef er niet is dan behoor je te luisteren naar je senioren.
  • Kinderen bieden verlichte inzichten.
  • Binnen de Zjanfor zorgt men voor elkaar, en wordt bezit gedeeld naar inzicht van de Zjefs. 
• Fysiek geweld (jegens andere mensen) is nooit geoorloofd. Verbaal geweld, zeker vervloekingen, zijn wel gemeengoed. 
• Zjanfor hebben een open houding naar onbekenden:
  • Iedereen is uitdrukkelijk welkom bij de Soupe.
  • Onplezierige mensen proberen ze met vervloekingen, pestgedrag en spugen op de grond uit hun kamp te jagen.
  • Tegelijkertijd eigenen Zjanfor zich het recht toe overal te gaan en staan waar ze willen
• Zjanfor gebruiken regelmatig alcohol, verlichtende en stimulerende middelen. Dit doen ze tot één persoon dit niet meer kan. Kinderen doen ook altijd mee in dit feestgedruis.

Geloof

De kindervrienden

De kinderen van de Zjanfor – en dat is ieder die zijn onschuld heeft weten te behouden – zijn speciaal. De kinderen van de Zjanfor hebben soms vrienden die alleen zij kunnen zien. Vrienden die met ze spelen en zingen en dansen en praten. Praten over de bloemen en familie, over de plekken waar ze allemaal geweest zijn. Over de plekken die er allemaal zijn op het Dekouver, en niet op het Dekouver. Ze praten over tijd die is geweest, tijd die is en tijd die komt. De vrienden blijven nooit heel lang, maar laten altijd een diepe indruk achter.

Er zijn er meer dan één die langskomen, maar de bekendste noemt zichzelf Misam. Het kind heeft voor de één paarse ogen, en voor de ander blauw haar, maar het gevoel van pure aandacht en de omhulling van blijheid die Misam met zich meebrengt, wordt vaak herhaald. Tussen de spelletjes en liedjes en verhaaltjes door laat Misam ook kennis doorschemeren. Dat kan van alles zijn: kleine toekomstvoorspellingen, waarschuwingen voor natuurfenomenen, of juist advies waar heen te reizen. Als kinderen je iets komen vertellen moet je daar altijd goed naar luisteren, het zou zomaar van groot belang kunnen zijn. 

Het verblijf van zo’n kindervriend is variabel. Soms zijn ze er maar een dag of korter, soms blijven ze maandenlang. Zolang alles goed is blijven ze, maar als het Zjanforkind iets overkomt of iets heftigs ervaart, is het feest ten einde. De verbinding met Misam, of een andere vriend, verbreekt zich, maar er blijft altijd kort iemand anders in de plaats. Deze evenknie van Misam is Ledó. Dit is een volwassene die het Zjanforkind geruststelt en er mee praat tot het gesprek ten einde is. Dan vertrekt ook die en blijft het kind alleen achter. Om deze bijzondere ervaring te vieren en herinneren nemen veel Zjanforkinderen een nieuwe naam, zoals Bení, Amie of Viziteej aan. 

Naast Misam zijn andere kinderen waar vaak over verteld wordt: De ondeugende Roi, Nopardonneke die het altijd opneemt voor de kinderen die gepest worden, de twee prinsjes Ghi’joom, brave Poe, het verlegen meisje Sonkei, en de mysterieuze Maks.

De Soep

Het verhaal gaat dat in de eerste dagen van de Zjanfor honger geleden werd. Hele erge honger. Ze woonden toen nog niet over de hele Dekouver, maar alleen bij Fort. Fort ligt hoog in de bergen, het is koud en er valt veel sneeuw. Terwijl ze het koud hadden en honger aan het lijden waren zag iemand dat er een grote dampende ketel Soep voor het Fort verschenen was. Zij die de Soep aten voelden zich gesterkt en herboren. Elke keer dat het leek alsof ze aan de honger en kou zouden bezwijken verscheen er zo’n ketel. Zo heeft Fort de Zjanfor gered met de Soep. 

Over tijd zijn ze verder en verder gaan reizen, en werd het voedselprobleem kleiner en zijn de families bij Fort zelf Soep gaan koken om de bijzondere gebeurtenis te herinneren. Terwijl de Zjanfor steeds verder over de Dekouver trokken namen ze hun Soep mee. Het koken en eten van de Soep was meer geworden dan alleen het herinneren van die gebeurtenis. Geschiedenis wordt gevierd, gedanst en gezongen. Het is een samenkomst van de familie, een moment om stil te staan bij alle geluk, te luisteren, en om naar Mamman vertellen. Het ritueel verschilt per familie en per locatie. In Het Hout bijvoorbeeld bevat het meer elementen van een Houts theeritueel, terwijl er in Nieuw Forena veel meer dieren symbolen gebruikt worden. Echter, nergens is de Soep zo lekker als bij Fort, waar speciale koks dit voor alle families bereiden.

De Soep en de Kindervrienden zijn het toppunt van heiligdom binnen de Zjanfor. Beiden zijn ook heel sterk verweven met de cultuur. Alle Zjanfor hebben in een bepaalde mate respect voor de Kindervrienden en de Soep, je viert (praktisch) elke week Soep en je gelooft bijzondere uitspraken van kinderen. Het vieren van de Soep hoort zo sterk bij de Zjanfor dat het als heiligschennis wordt beschouwd om niet mee te eten.

Prie

Een bijzonder concept betreffende niet-Zjanfor is de Prie. Alle interacties met de Zjanfor worden onthouden door de wereld en zullen op je teruggekaatst worden. Behandel je de Zjanfor slecht, dan zal jou ook nadeel gevallen; behandel je ze goed, dan zal dat bij je terugkeren. Dit houdt de Zjanfor open in hun interacties. Wraak en wrok zijn onnodig, want als ze slecht behandeld worden, komt de Prie toch wel negatief terug op de boosdoener. Een boze reactie zal dan ook eerder klinken als een dreigement, een voorspelling van onheil dat diegene zal overkomen. En als ze goed behandeld worden, is dankbaarheid of genoegdoening overbodig, want beloning volgt vanzelf. Een dankbare reactie zal dan eerder klinken als een zegening of voorspelling, dat goedheid terug zal komen op de barmhartige.

Het verhaal gaat dat toen de eerste Zjanfor nog klein waren, Misam een dikke deken over de kinderen heeft gelegd omdat het koud was. Deze deken was als een sluier van sneeuw die de bleke ochtendzon weerkaatst. En zoals de sneeuw de zon terugkaatst, zo zal de sluier van de Prie, die over alle Zjanfor is gelegd, de interacties terugkaatsen. 

Uiterlijke Kenmerken

In het algemeen kan je Zjanfor herkennen aan hun vrolijke voorkomen en sluiers. De meeste Zjanfor behouden hun natuurlijke haarkleur, maar sommigen hebben het felgekleurd geverfd. Mannen en vrouwen dragen zwierige wikkelrokken, broeken met wilde patronen en sjaals en sluiers die hun hoofd en/of schouders bedekken. Kinderen zijn versierd met kleurrijke linten en bloemen. De kleding is zelfgemaakt van materiaal wat ze onderweg tegenkomen of kunnen ruilen en verhandelen met anderen. Het is eerder comfortabel dan deftig, je moet er vooral goed in kunnen dansen. Wederom zitten hier lokale verschillen in afhankelijk van waar ze reizen.

Namen en Culturele Wetenswaardigheden

Familieleden trekken geregeld terug naar het Fort van Zjanfor. Daar is dan uitwisseling met andere Families. De voornaamste reden om terug te gaan is om stervenden daar te laten overlijden. Het is daarnaast ook de perfecte plaats voor koppeling aangezien er altijd Zjanfor van over het hele continent aanwezig zijn. Gezinnen weten na zo’n reis soms niet goed de weg terug te vinden naar hun Familie en dan starten ze een nieuwe of sluiten zich bij een andere aan. De familienaam wordt dan samengevoegd met die van de nieuwe familie.

Memwaar

Iedere Zjanfor draagt een Memwaar bij zich. Dat is een object waarin zijn of haar levensverhaal in wordt vastgelegd. Gedurende je leven maak je er minstens twee, een jeugdmemwaar en een volwassen Memwaar. Het gebeurt echter ook dat een Zjanfor er meer maakt.

Het object kan alle vormen aannemen, zolang het tot jou spreekt. Een bal papier-maché met tekeningen die over elkaar heen geplakt worden, een borduur lap of een stuk hout waarin gesneden wordt. Alles is mogelijk. Het zijn persoonlijke kunstwerken die de meest intense en belangrijke gebeurtenissen van hun leven weerspiegelen. 

Als een Zjanfor volwassen wordt, is er een groot ritueel of feest. Dit is enerzijds vrolijk, met vrolijke zin naar de nieuwe levensfase, maar tegelijkertijd zit hier een triestheid in, omdat met het verliezen van de onschuld, de toegang de Misam en de kinderen verbroken is. De vervolwassening wordt vaak gevierd  met een lekkere Soep erbij, waarbij uiteindelijk de Memwaar een plek in de wereld krijgt; die wordt in een boom gehangen, op een rots gebalanceerd of zo hard mogelijk naar de zon gegooid. Dit is het einde van je eerste reis en begin van je tweede reis. Het verschilt per persoon op welke leeftijd dit moment is. Dat moment kies je zelf, maar wel in nauw overleg met je familie. Volwassen worden is levenservaring opdoen en je onschuld verliezen, dus het kan zijn dat je in een zwaar/traumatisch leven al op je 14e besluit dat je volwassen bent. Iemand met een veilige en vrolijke jeugd blijft langer in het kind-zijn hangen, misschien wel tot diep in de 20’er jaren. Als kind heb je namelijk minder verantwoordelijkheden en kun je vrijer leven, maar wanneer jij beseft dat het jouw tijd is om anders bij te dragen, wordt je vaak volwassen.

Bij overlijden is er een vergelijkbaar ritueel, het einde van de reis. Soms is het de persoon die komt te overlijden die de Memwaar een plek geeft, anders zijn het de overlevenden. Daar waar je overlijdt worden je herinneringen te rusten gelegd.

Als een Memwaar gevonden wordt door een andere familie, nemen ze deze een stuk mee op reis. Ze proberen de Memwaar te lezen en uit respect voor de overledene zijn er hele feestelijke avonden waarin één voor één verteld, uitgebeeld of gezongen wordt over wat ze denken dat er staat. Het gaat om het beste verhaal. Zodra een goede plek tegengekomen wordt, laten ze de Memwaar weer achter. 

Door het land heen zijn er op tal van plekken kleine altaars met jonge en oude Memwaars. Echter, Memwaars kom je ook tegen op allerlei onverwachte plekken: een kraampje dat houtsnijwerk verkoopt, aan de muur van een herberg. Altijd zit er een verhaal achter hoe het daar gekomen is. Hoe meer een Memwaar kan verplaatsen, des te beter.

Mocht een Zjanfor een Memwaar vinden die nog niet af is, word geprobeerd deze af te maken. Het weloverwogen verplaatsen, aanvullen en spelen met het verhaal om het tot een mooi einde te brengen wordt heel belangrijk gevonden door de Zjanfor

Scholing

Er is geen algemene scholing onder de Zjanfor. Kinderen worden opgevoed door de rest van de families, en bijgebracht wat ieder denkt dat belangrijk is. Soms worden kinderen lokaal naar scholen gestuurd, maar gezien er na een paar weken weer doorgereisd wordt, is dit nooit van lange duur. Niet iedereen is geletterd, en dat wordt ook niet als erg gezien. 

Uitspraken

Wanneer twee Zjanfor die elkaar lang niet hebben gezien elkaar tegenkomen, of wanneer ze een andere Zjanfor tegenkomen die ze nog niet kennen, volgt vaak een enthousiast uitgesproken standaard begroeting. Deze gaat als volgt:

• Persoon 1: “We hebben een lange weg afgelegd”
• Persoon 2: “En we hebben nog een lange weg te gaan”

Zjanfor hebben een eigen kijk op onrecht. Ze worden soms slecht behandeld tijdens hun leven tussen andere volkeren in. Maar als je vraagt naar hun reactie dan volgt meestal dit mantra: “Ik voel geen haat, alleen maar meelij. Jij/hij/zij vindt jezelf/zichzelf zo slim als je/hij/zij weer een manier hebt bedacht om mij naar beneden te trekken. Arme jij/hij/zij.” Het is een manier om de Prie te benoemen. 

“Mijn ziel is een kaart, mijn hart het kompas, ik ben de weg.” Dit Mantra wordt vaak gebruikt tijdens de tradities van de Zjanfor. Als men de weg niet goed weet wordt het ook vaak uitgesproken om moed en vertrouwen op te roepen.

Naamgeving

De volledige naam van een Zjanfor is eigenlijk een compleet reisverslag dat uit twee delen bestaat. De persoonlijk naam of voornaam is het verhaal van de persoon zelf, de achternaam of familienaam is het verhaal van de familie over de eeuwen heen. Elke keer als er een belangrijke gebeurtenis is wordt er een element aan de naam toegevoegd. Over tijd worden beide namen dus ook steeds langer. Het opnoemen van een volledige naam kan een tijdje duren, en het vertellen van de volledige naam met het bijbehorende verhaal is een avondvullend programma.

Familienamen vertellen het verhaal van waar de voorouders en de families zelf allemaal gewoond hebben. Deze groeit dus bijvoorbeeld bij het afsplitsen van een familie of het betrekken van een nieuw gebied. Dan kan er gekozen worden voor het terrein (bergen/bos/etc.), de andere cultuur (Split/Verenigde Stammen/etc.), het nieuwe gebied (Orizon/Damnation/etc.) of een ander geografisch kenmerk. Het belangrijkste is dat duidelijk wordt hoe de familie verder gereisd is en dat zo een verhaal ontstaat. Over het algemeen zal het dan ook het terrein gecombineerd met de regio zijn, zoals Deforeh Fejerik, of Desjam Fertil.  Ook het herleiden van gedeelde afkomsten is voor Zjanfor interessant. De naam wordt meestal niet van de lokale bevolking overgenomen, maar met de bijbehorende Zjanfor bijnaam uitgedrukt. Zo beginnen praktisch alle families de familienaam met Dedes. Dit betekent woestijn en staat voor het land voordat er bossen waren. Soms migreert een familie meerdere keren in de geschiedenis naar eenzelfde gebied en komt de naam dus meerdere keren voor.

De persoonlijke naam start met een naam die door de gemeenschap wordt gegeven. Daarna wordt deze door de Zjanfor uitgebreid bij belangrijke momenten in het leven. De geboorte van een kind, het leren van een beroep, afscheid nemen van een lange relatie, een ongeluk, een belangrijk persoon die je ontmoette, van alles kan een Zjanfor bewegen om een naam toe te voegen, uiteindelijk gaat het om het verhaal. Namen kunnen dan ook verdwijnen of vervangen worden als daar een reden voor is. De naam is niet een letterlijke benoeming van de gebeurtenis, het is meer een klank die je mooi vindt passen bij dat moment. Gezegende kinderen nemen vaak de naam van hun kindervriend, zoals Misam, in hun eigen naam op.

Daarnaast is er de dagelijkse naam, omdat iemand met de volledige naam aanspreken veel te langdradig wordt. Hiervoor wordt vaak de laatste voornaam en laatste achternaam gebruikt, dus hun laatste belangrijke moment en de regio en het gebied waar ze nu verblijven. Je kan dit verstaan als “Hallo, ik ben Marie van de bossen van Norshareve”, Marie Deforeh Norshareve. 

Zjanfor namen bezitten vaak een zwierigheid, alsof het een lichtvoetige dans is. De uitspraak is dan ook vaak elegant. Een Zjanfor die zijn of haar hele naam uitspreekt, is vaak onverstaanbaar voor iemand die niet met deze naamgeving bekend is. Een voorbeeld van een volledige Zjanfor naam is: Etwal Ozerbe Damulin Fizar Mezuman Talié Dedes Demontan Franor Deforeh Norsharève Demontan Franor Fort Deforeh Fejerik Deforeh Du-rwa; maar jij mag Talié Deforeh Du-rwa zeggen hoor.

Onderverdelingen binnen de Zjanfor

Demontan

De Zjanfor families van de bergen. Deze families bevinden zich vooral in het bergachtige en bergwaarts van Split, maar overal waar bergen zijn zul je de Demontan families vinden. Hun kleding is beter aangepast op het koude weer en de gure omstandigheden in de bergen. Ze wonen in brede lage tenten die makkelijk weer in te pakken zijn. Roi wil de kinderen hier wel eens bezoeken, net als Poe en de prinsjes Ghi’joom, maar Misam komt het meeste voor.

Dekollien 

De families Dekollien bevinden zich in de heuvels van de Dekouver. Ze reizen vooral door Split, en soms in Forena en wonen in grote tenten waar ze hele dorpen van kunnen opzetten. De temperaturen zijn zachter en de kleding daarmee minder dik. Misam is hier de meest voorkomende kindervriend, maar ook Roi en Maks duiken hier wel vaker op. 

Deforeh

De Zjanfor van de bossen. Deze families vind je in Het Hout, maar ook langs de donkere rivier van boswaarts Split waar ooit de Ghyr Insan leefden. Tevens zijn rond Scharheve dichte bossen waar de families Deforeh rondwaren. Ze zijn meester in het snel onderdak maken met de beschikbare middelen dus je zal veel achtergelaten hutten en beschutting vinden in die gebieden. In het Hout delen ze die met de Houters. Hun kleding bestaat uit veel laagjes. Prinsjes Ghi’joom, Poe, Roi en Sonkei bezoeken hier de kinderen, gezamenlijk misschien nog wel vaker dan Misam.

Desjam

Op de vlaktes van de Dekouver vind je de Desjam families. Met grote (huif)karren rijden ze van kamp naar kamp. Zeker in Forena zul je deze karavanen langs de graanvelden zien rijden. Door de warme temperaturen kleden deze Zjanfor zich lichter en zomerser. De vlaktes bergafwaarts van Scharheve zijn kouder, waar huiden een belangrijker onderdeel van de kleding is. De prinsjes Ghi’joom, Poe en kleine Maks bezoeken de kinderen hier, net als Misam natuurlijk. 

Dedes

Er is niet veel woestijn meer over, maar in de chaotische natuur is er nog een deel wat niet in groene begroeiing veranderd is. Gezien veel van de Dekouver in vroeger tijd woestijn was, hebben bijna alle families Dedes in hun volledige familienaam. De tenten van de Dedes beschutten tegen de zon, maar zijn luchtig genoeg om verkoeling te geven. Ditzelfde geldt voor de kleding die ze dragen. Dedes kinderen worden soms bezocht door Sonkei en Nopardonneke, soms door Maks, maar vaker door Misam. 

Demareh

In Split is een berucht moeras waar de Demareh hun thuis hebben gemaakt. Deze families zijn even schaars als de Dedes, met het grote verschil dat er ook weinig Demareh in hun familienaam hebben staan. Ze hebben een bijzondere verbinding met de oude Ghyr Insan. Met boten, vlotten en stelten reizen de Demareh tussen hutten op hoge palen. De kleding is verwikkeld met de natuur. Roi wordt hier wel eens genoemd, maar Misam komt vaker voor.

Dieren

Het leven in verschillende gebieden gaat in zekere harmonie met de dieren die daar wonen. Deze dieren zijn tijdelijk metgezellen en voorzien in enige mate in het onderhoud van de Zjanfor.

In de bergwaartse Bergen zul je de Zjanfor voornamelijk zien met berggeiten. In de bossen rond Scharheve zal je ze vinden met rendieren. Over de vlakte tussen de Scharhevense bossen en de Eenzame Berg sjouwen bizons met bepakking. Door de bossen van Het Hout begeleiden zwijnen de families. In de heuvels en valleien van Split gebeurt dit door ezels. De Zjanfor in de bossen langs de donkere rivieren leven daar met honden. Langs het Duisterhout en het moeras lopen ganzen mee, en in Oud Fygië sjokken paarden voor de karren en trekschuiten. 

Dit zijn per gebied de “standaarden”, maar er zal altijd wat overlap zijn. Als de families buiten hun ‘normale gebied’ reizen, laten ze de dieren daar achter. Vaak komen de dieren terug op de memwaars die de Zjanfor maken op dat moment en je zult elementen van de dieren waar Zjanfor mee hebben geleefd terugvinden in de patronen op hun kleding, banieren en andere versiering.

In de opgelichte plekken in de Schaduw komen nog maar weinig dieren voor. De Zjanfor die hier komen zullen dus voornamelijk refereren naar de dieren waar ze vroeger mee hebben geleefd. Ook zullen ze in het algemeen het snel opnemen voor dieren als ze denken dat hen onrecht wordt aangedaan.

Regio’s 

Alle regio’s hebben hun eigen naam natuurlijk. Hieronder vind je een nauwkeurige kaart met alle regionamen. Deze regionamen zul je ook terugvinden in de familienaam.

Staatsvorm

Er is geen staat om in te richten, maar er is wel een hiërarchie in de Families. Er is iemand die aan het hoofd van de familie staat, die Zjef genoemd wordt. Zij of hij is meestal iemand op leeftijd, die mentaal en fysiek nog wel sterk genoeg is om de hele dag problemen op te lossen en bij te springen bij elke taak. Er is veel respect voor de kinderen. Deze kunnen namelijk bijzondere inzichten hebben en hebben dus altijd recht van spreken tot de Zjef.

Binnen een familie zijn er verschillende gezinnen, die vaak banden onderling hebben, maar niet per se. Het kan zijn dat als een Familie te groot wordt om goed te reizen dat deze zich verdelen over twee Families. Gezinnen zijn hecht, kinderen leren veel over de lijn binnen de Zjanfor (zelfs terug naar de eerste kinderen bij het Fort). Er is veel acceptatie voor het stichten van gezinnen met buitenstaanders. Ook wordt er niet moeilijk gedaan als sommigen de Familie willen verlaten voor een ander soort leven. Mocht dat gebeuren wordt er een groot afscheidsfeest gehouden dat erg lijkt op de ceremonie van de dodenreis. 

Handel en Geld

De Zjanfor hebben geen eigen munten. Ze leven vooral mee met de samenleving waarbinnen ze geland zijn. Ze vullen de gaten in die er zijn, zolang ze vrij en reizend kunnen leven. Het leven van de Zjanfor gaat voor plezier, en de mogelijkheid om door te reizen zorgt ervoor dat ze ook afhankelijk zijn van de omgeving voor voedselproductie.

Dit maakt ze niet overal geliefd, handel gaat meestal met argwaan en extra kosten voor de Zjanfor. In Split noemen ze het de Bloedschuld en dit is een extreem hoge monetaire belasting. Zelfs in de Verenigde Stammen van Scharheve wordt een kleine vergoeding voor gebruik van het land berekend en in de Domijnen bij Villeinen moeten er belastingen worden betaald. Alle vormen ondergaan de Zjanfor met een open geest. De wereld is zoals deze is en ze zullen deze niet willen veranderen. Ze focussen zich op de mooie zaken. Natuurlijk zijn ze bewust dat ze lijden. Zjanfor zijn betekent dat je moet overleven, maar ook dat je dat kunt. Daden tegen de Zjanfor worden niet vergeten en doorverteld, de Prie noemen ze het zelf, een soort afrekening die komen zal.

Buitenlandse Politiek

Net als er geen eigen staat of geld is, is er geen actieve buitenlandse politiek. Een basishouding is om respectvol en vriendelijk met anderen om te gaan, zoals Zjanfor ook zouden willen dat er met hen omgegaan wordt. Hierdoor maken de Zjanfor redelijk goede bemiddelaars en handelaren. Afgezien van het behoud van hun leefwijze is er geen groter doel wat nagestreefd wordt.

Als een locatie te onbewoonbaar wordt, of de bevolking te onvriendelijke, kunnen de Zjanfor altijd doorreizen. De Zjanfor hebben meelij met de ander, de niet-Zjanfor die achter blijft in deze misère. 

Geografie en Steden

Over de hele Dekouver zijn Zjanfor te vinden. Bergwaarts, boswaarts en zeewaarts, hoe erbarmelijk de omgeving ook is, de Zjanfor hebben een huis gemaakt op de wegen, lanen en paden van de Dekouver. In tenten en karren en hutjes, op vlotten, gedragen door rendieren, in geitenkarren en lopend naast paarden en honden. Ze zijn meesterlijk in het vinden van de weg.

Fort

Fort is de enige ‘stad’ van de Zjanfor. Het is een gecompliceerde locatie. Als je het bergpad naar boven volgt, zul je niet alleen zijn, Zjanfor lopen je tegemoet met hun karavaans en karren en dieren, evenals er velen meelopen met jou naar boven. Er heerst wel een zekere somberheid op het pad en je ziet ook dat er mensen naar boven gedragen worden. 

Op een gegeven moment, ver boven de boomgrens, beginnen er langs het pad graven te liggen. Sommige groter en rijker versierd dan anderen, met stokken, stenen, planten en plaques er op, muurtjes met botten dozen, een wirwar door elkaar. Bijna alle Zjanfor ooit geleefd liggen hier. Als je niet zelf hier kan sterven brengt je familie je lichaam of botten terug naar Fort. Hier eindigt de reis. (Zolang de ziel het lichaam niet verlaten heeft, vergaat het niet, zegt men).

Daarna zul je de tenten en kampementen zien. Kookvuren en rennende kinderen, blaffende honden die getraind worden, de was die te drogen hangt, karren die gerepareerd worden, begrafenissen: een druk en luid levendig mengsel. 

Daar voorbij zijn er wat permanente verblijven. Een combinatie van ouderenvertrekken en feestlocaties. Ook is er een grote keuken waar men in de rij voor staat. Hier verblijven zij die gaan overlijden, gebracht door hun familie om te sterven in Fort. Maar dit is ook de plek waar de Koppelaars hun werk doen om families bij elkaar te brengen en huwelijken te organiseren. Dit is de beste plek om je af te splitsen of samen te voegen of uit te breiden. 

Loop je door, over het grote plein, sta je voor een gigantische ruïne. Fort. Grijze stenen en vervallen torens. Een versteende houten deur met half verroeste scharnieren waar je hoekige tekens in zou kunnen ontwaren. Voor de deur staat een hele oude ketel, dit is dé ketel geweest waar de eerste Soep in gebracht is. 

Mocht je te dichtbij komen wordt je tegengehouden door een vriendelijke oude man of vrouw. “Wij raken Fort niet aan, er is ook nog nooit iemand binnen geweest. “

‘s Avonds is er overal muziek, wordt er gelachen, gedanst, gedronken en lief gehad. De enige plek op de hele Dekouver waar de Zjanfor echt thuis zijn, al is het maar voor even.